Εν Λευκώ Οδύσσεια

Εν  Λευκώ στο black box 

Χέγκελ: Η επιστροφή του Πνεύματος…στον Εαυτό του,μέσω της διαδικασίας της Τέχνης.

Η ιστορία περιγράφει την προσπάθεια του πνεύματος να ξαναβρεί τον εαυτό του.
Είναι η αποτύπωση των διαφόρων φάσεων της πορείας του πνεύματος

προς την ελευθερία του.Ένα από αυτά τα στάδια από τα οποία είναι υποχρεωμένο να διέλθει το Πνεύμα

προκειμένου να επιτύχει την απελευθέρωση του, είναι η τέχνη.

 Βροχή στη Θεσσαλονίκη και  θεατρική παράσταση  στο  Black box  για την Οδύσσεια

χθες, στις 28 Φεβρουαρίου του 2015

Οι Περιπέτειες της Τέχνης στις  σύγχρονες  θεατρικές  Περιπέτειες του Οδυσσέα πάνω  σε ένα κομμάτι σανίδας αυτοσχεδίας .

Το απέριττο,  απλό, μινιμαλιστικό,  σκηνικό  του Ποσειδώνος  σε σκούρο γαλάζιο, σκοτεινό  σχεδόν μαύρο, βαθύ  του Πλούτωνος, φόντο, ουσιαστικό.

Παρούσα όμως η αντίληψη, η απολλώνια συνείδηση, το πάθος,  η έμπνευση,  η έκσταση σε ρυθμό διονυσιακό.

Το σώμα,  σε ρόλο γνώσης  πρωταγωνιστικό, εκπληκτικό.

Φαντασία, πάθος,  μαγικές κινήσεις ,  συνταρακτικές οι δονήσεις,  αποκαλυπτικοί οι ήχοι της σιωπής σε αυτό το  μεγάλο ταξίδι του ανθρώπου και της περιπέτειας του , που συνεχίζεται  ως Ελεύθερο Ον, πάνω στη ΓΗ.

Και οι 5  ηθοποιοί επί σκηνής,  ήταν Υπέροχοι, ΟΔΥΣΣΕΑΣ  και ο ΚΑΝΕΝΑΣ μαζί.

Καταπληκτικοί και οι  συνδετικοί  κρίκοι  συντελεστές που μας  χαρίσανε την ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ  αυτή  σε    θεατρικών  υδατοπτώσεων,   γιορτινό μουσικό  διαπασών!

Χρυσή βροχή του Διός σε σταγόνες Φωτός….Επιλογών  Λευκών

Αστραία,   Μάρτιος 2015, 1

5 ηθοποιοί σε μια πλατφόρμα 1Χ1,60 διηγούνται την πιο πολυταξιδεμένη ιστορία 75 εκατοστά πάνω από τη γη

 

Ποιος είναι ο Οδυσσέας; Σε τι θέλει να γυρίσει; Κι αν τα καταφέρει, τι μένει στο τέλος;

Χρησιμοποιώντας την τεχνική της πλατφόρμας, πέντε ηθοποιοί σε περιορισμένο χώρο 1 x 1,60, χωρίς σκηνικά και κοστούμια, μόνο με το σώμα και τη φωνή τους, αφηγούνται το ταξίδι ενός ήρωα που υπάρχει μέσα μας. Που τον επιστρατεύουμε και τον ανακαλούμε κάθε φορά που μας χρειάζεται.

 

Περιπλανώνται σε θάλασσες, παλεύουν με τέρατα, νοσταλγούν και ελπίζουν… Κι όλα αυτά 75cm από το έδαφος. Η επική ιστορία ζωντανεύει κάτω από την ασυνήθιστη, ευφάνταστη και ρηξικέλευθη ματιά των Patari Project, σε μια παράσταση πηγαία και παιχνιδιάρικη, που υπόσχεται μια διαφορετική εμπειρία.

Οι Patari Project παρουσιάζουν την παράσταση «Οδύσσεια» στοBlackBox.

Επώνυμος Τηλενωνυμία

Επώνυμος Ανωνυμία

Ανωνυμία ή επωνυμία στο διαδίκτυο;

Ιδού το ερώτημα που έχει απασχολήσει και απασχολεί  πολλούς χρήστες του διαδικτύου, γονείς, εκπαιδευτικούς και νομικούς.

Δεν υπάρχει πραγματική  ανωνυμία στο διαδίκτυο γιατί  τα ηλεκτρονικά ίχνη  δεν σβήνουν  και όλα καταγράφονται  στο νέο τρόπο τηλεπικοινωνίας. Όλα , άρθρα, σχόλια προφίλ βίντεο επισκέψεις τίποτα δεν μπορεί να κρύψει κανείς  ακόμη και να το ήθελε. Φυσικά οι περισσότεροι όχι μόνο δεν το θέλουν αλλά δίνουν  μόνοι τους στοιχεία προσωπικά φωτογραφίες και άλλα πολλά, στο πλαίσιο ενός  υπερβολικού ναρκισσισμού και ωραιοπάθειας και ανόητου εγωκεντρισμού για τα 2 λεπτά εικονικής διασημότητος στα κοινωνικά δίκτυα.

Το διαδίκτυο είναι   πλέον όχι μόνο ο σύγχρονος τρόπος επικοινωνίας  αλλά και ο σύγχρονος τρόπος μάχης στον χώρο των Ιδεών και όπως το κάθε πεδίο μάχης ορίζει και ορίζεται από τους μαχητές και την δεοντολογία τους.

Για πολλούς χρήστες  θα  γίνει ένας ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ που δεν θα μπορέσουν να βγουν ποτέ γιατί δεν  μπορούν να συνδέσουν τα γνωστικά πεδία δωμάτια και ιστοσελίδες και θα φαγωθούν από τον Μινώταυρο.

Για αρκετούς  λειτουργεί σαν τα διάφορα νησιά παγίδες μιας οδυσσειακής διαδρομής με τις διάφορες σελίδες της βαρβαρότητος των Κικόνων, να περνάμε καλά να περνάμε καλά των Λωτοφάγων κλπ

Και για λίγους που έχουν καθαρή σκέψη διαυγή νου και βλέπουν με την καρδιά, σαν τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ τον γιο του Οδυσσέα που μάχεται από μακριά, όχι όμως άνανδρα χωρίς ηθική και χωρίς ανθρωπιά.

Η διαφορά του “σαν”  και του  “ως” είναι η διαφορά της παρομοίωσης με την κυριολεξία που  οι λογικοί άνθρωποι κατανοούν και αντιλαμβάνονται με φαιά ουσία, όπως και την μεγίστη διαφοροποίηση  του ποιητικού  σουρεαλισμού από  την ρεαλιστική  πραγματικότητα του πραγματικού.

Η ηθική δεοντολογία, η  αισθητική  αλλά και η αξιοπρέπεια ενός σωστού ανθρώπου πολίτη και πολεμιστή δεν θα του επιτρέψουν  ποτέ να χρησιμοποιήσει την ανωνυμία του ή την επωνυμία του για ποταπές πράξεις  ιταμές συμπεριφορές και εγκληματικές ενέργειες.

Συνεπώς το προφίλ του, τα ιστολόγια του, τα άρθρα του, τα σχόλια του είναι όχι μόνο άψογα,  υπεύθυνα  αλλά και καλόγουστα, επειδή η αισθητική είναι και ηθική και  γιατί οι πραγματικοί εγκληματίες είναι συνήθως  κακόγουστοι  όπως έχει πει και και ο καλόγουστος Κλιντ Ίστγουντ,  βάρβαροι και αντιαισθητικοί.

Ημέρα ασφαλούς διαδικτύου

Πολίτης Αστραία

Φεβρουάριος 2015, 10

 

Το Αρχέτυπο του Γελωτοποιού και οι Εκλογές

Στο απόηχο των βουλευτικών εκλογών του 2015 και  συλλογίζομαι τα λόγια του  Α.  Λίνκον:

Δώσε  σε ένα άνθρωπο εξουσία και θα καταλάβεις τον χαρακτήρα του.

Ήταν από τις λίγες φορές που παρακολούθησα τηλεόραση χθες βράδυ στη παρέλαση  των αλόγων της κομματικής κούρσας, συνοδεία των πολιτικών αναλυτών της κακιάς  ώρας  και  των γυρολόγων των ΜΜΕ αποβλάκωσης.

Δεν τους βλέπω, δεν τους ακούω, τους βαριέμαι και με κουράζουν. Παρ όλα αυτά είναι εύκολο να καταλάβει κανείς και  τις  επόμενες ανόητες κινήσεις τους.Είναι τόσο προβλέψιμοι και τόσο  στερεότυποι.Θα έκαναν τα πάντα για μία ψήφο. Θα πουλούσαν  και θα ξεπουλούσαν τα πάντα.

Τόσο θόρυβος, τόση υστερία για μία καρέκλα και την εξουσία και φυσικά είναι και η απληστία.

Ο πρώην  πρωθυπουργός να απέρχεται θλιβερός με  κλαυσίγελω γέλιου. Δεν θα μας λείψει.

Ο επόμενος…. αμήχανος με σύντομη ημερομηνία λήξης,  κακός μιμητής παλαιότερου μπαλκονογητευτή προέδρου, χωρίς γραβάτα, αλλά τόσο  άχαρος σε ένα ρούχο που τον φορά και δεν φοριέται, τόσο κοινότυπος τόσο “ γέρος” αν και νεότερος,  τόσο επιτηδευμένος και προσποιητός με την καυτή πατάτα  της χρεωκοπημένης Ελλάδος στο χέρι του να μη ξέρει τι να την κάνει. Αυτοί που τον προωθήσανε  για αυτό τον σκοπό, ίσως δεν τον ενημερώσανε για τον λάκκο με τα φίδια που έχει και πόσα έχει. Αλλά όλα έχουν το αντίτιμο τους.Τριγύρω σημαιούλες κουδουνίστρες και στη μέση το    ποδηγετούμενο  πλήθος.

Ευτυχώς  απήλθε οριστικώς και ο  Γιωργάκης, ο  3ος βασιλιάς της της κληρονομικής βασιλείας  των Λουδοβίκων της Αχαίας,  ο μικρός, αυτός που έσωζε τις τράπεζες και έφτιαχνε  συλλογικά  γυμναστήρια  ασκήσεων φίτνες για τον λαό,  σιλουέτ, όρος γαλλικός από προσκείμενο υπουργό της ιδίας φιλοσοφίας. Οι υπόλοιποι δεινόσαυροι προκαμβρίου παλαιοζωικού αιώνος των υπόλοιπων συνομοταξιών  επιβιώσανε ανθεκτικοί σαν τις κατσαρίδες με  ελάχιστες  λιποθυμίες.

Μέγα αναδύεται το ερώτημα τι  να ψηφίζει κανείς μαζί με τον σαιξπηρικό προβληματισμό  να ζει ή να μη ζει και σε ποιο πέρασμα  αστεροειδούς εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι. Για τους τελευταίους Μοϊκανούς μάλλον γνωρίζουμε.

Μπροστά στην  κάλπη τι να κάνεις;

Η αποχή στερείται  νοήματος . Ίσα ίσα την επιδιώκουν για αυτό καταργήσανε, αδρανοποιήσανε  και τον  νόμο που θεωρούσε υποχρεωτική την  παρουσία του πολίτη  στη ψηφοφορία. Λευκό και άκυρο το ίδιο. Είναι τόσο άθλιο το εκλογικό σύστημα τόσο μαγειρεμένο που καταντάει εμετικό.

Μία επιλογή είχα, κάτι από τα μικρά. Ποιο;

Από την γελοιότητα  έως στο  φθηνό τυχοδιωκτισμό.

Ο γελωτοποιός είναι αρχέτυπο υποστηρίζει η αναλυτική ψυχολογία  της μάζας του Λε Μποντ.

Είναι  αυτός που  τα χρόνια τα παλιά ήταν στην αυλή του βασιλιά για να τον κάνει να γελά.

Ίσως οι ρίζες τους να βρίσκονται στα μυθικά πρόσωπα  των σατύρων και του  Πανός  και οπωσδήποτε αναδύονται  τις απόκριες εκτονώνοντας την καταπιεσμένη πλευρά των ανθρώπων , την σκιά και  τον εγκλωβισμό  τους σε μια  άκαμπτη σπουδαιοφάνεια .

Αυτό το μεγάλο τσίρκο  της πολιτικής  κομματοθηρίας  του τόπου   σημειοδοτεί και την  ανεξέλεκτη απόδραση του γελωτοποιού στη ζωή μας. Μερικές φορές  έπαιρνε και την θέση του βασιλιά, αλλά όλοι ξέρανε πως  ήταν γελωτοποιός.

Σήμερα όλοι το ξεχνάνε και τον ζητωκραυγάζουμε μαζί με τα ψεύτικα ρούχα του.

«Στέγνωσα την ψυχή μου για να κυβερνήσω αυτό τον τόπο» παλαιός πρωθυπουργός της Ελλάδος

Όλα έχουν ένα  αντίτιμο, μερικές φορές είναι βαρύ.

Αστραία, Ιανουάριος 205, 26