Τοξοβολία: Μια Τέχνη Αυτογνωσίας
Η τοξοβολία έχει πανάρχαιες καταβολές και πολλαπλά επίπεδα χρήσης από τον άνθρωπο, σε κάθε εποχή και τόπο. Χρησιμοποιήθηκε σχεδόν από όλους τους λαούς ως όπλο για το κυνήγι και τη διεξαγωγή πολέμων, ως άθλημα, αλλά και ως διαχρονικό σύμβολο εσωτερικής επίτευξης. Στην πλέον εκλεπτυσμένη της διάσταση η τοξοβολία αποτέλεσε και αποτελεί μια μορφή τέχνης και πνευματικής έκφρασης, ενώ ταυτόχρονα συνιστά έναν Δρόμο εσωτερικής ανάπτυξης και αυτογνωσίας.
 |
|
| Στόχος τοξοβολίας |
|
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι με το τόξο άλλαξε πλήρως η σχέση του πολεμιστή με τη μάχη, αλλά και του θηρευτή με το θήραμα. Δεν ήταν πια αποκλειστικά θέμα ανδρείας και σωματικής ρώμης η έκβαση μιας αναμέτρησης. Η τεχνολογία σε μια αρχέγονη μορφή της, η τεχνική δεξιότητα, η αυτοσυγκέντρωση, η απόσπαση της δράσης από επιθυμίες και συναισθήματα ήταν πλέον στοιχεία καθοριστικά στοιχεία στις μάχες.
Αυτά ακριβώς τα στοιχεία παρατηρήθηκε ότι δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για κάποιες μεταβολές στη συνείδηση του τοξοβόλου. Η ρώμη στην τοξοβολία συνδυαζόταν πλέον και με άλλες ικανότητες, νεώτερες στην ιστορία εξέλιξης του ανθρώπου (όπως η εστιασμένη χρήση του νου, η συνειδητή χρήση της διαίσθησης, ο έλεγχος των συναισθημάτων). Η εξάσκησή της βοηθούσε τον τοξευτή να ανακαλύπτει περιεχόμενα του εσωτερικού του κόσμου και να θέτει ξεκάθαρους στόχους που βοηθούσαν τη συνειδησιακή του διεύρυνση.
Το Τόξο και η Ιστορία του
Το τόξο είναι ένα αρχαίο όπλο, που αποτελείται από μια βέργα, στις άκρες της οποίας είναι δεμένη μια χορδή από σχοινί ή νεύρο. Η χορδή τεντώνεται και απελευθερώνεται απότομα την κατάλληλη στιγμή, δίνοντας ώθηση στο βέλος και εκτοξεύοντάς το προς το στόχο.
Ετυμολογικά η λέξη «τόξο» προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη «taksaka», η οποία είναι ονομασία δένδρου από τα κλαδιά του οποίου κατασκευάζονταν τόξα.
Το τόξο κατασκευαζόταν,επίσης, από ξύλο καρυδιάς, φτελιάς ή μπαμπού, αλλά και από μέταλλο ή κέρατο. Το μήκος του κυμαινόταν από 1 έως 2,60 μέτρα, ανάλογα με το τόπο και την ιδιαίτερη χρήση του. Το κυνηγετικό τόξο ξεπερνούσε συνήθως τα 2 μέτρα, ενώ το πολεμικό είχε μήκος περίπου 1,70 μέτρα. Η βολή μπορούσε να ξεπεράσει την απόσταση των 200 μέτρων, με μέγιστο βεληνεκές τα 650 μέτρα.
Το βέλος ή τόξευμα κατασκευαζόταν από σκληρό ξύλο κατεργασμένο σε σχήμα λεπτού κυλίνδρου, μήκους 45 έως 60 εκατοστά, που στη μια άκρη του είχε σφηνωμένη σιδερένια ή ορειχάλκινη αιχμή και στην άλλη είχε χάραγμα, τη γλυφίδα, για να προσαρμόζεται στη νευρά (τη χορδή). Για σταθερότητα στη βολή διέθεταν και διπλή φτέρωση στο πίσω μέρος, ενώ προκειμένου να είναι πιο θανατηφόρα συχνά τα βουτούσαν σε δηλητήριο. Τα βέλη τοποθετούνταν σε ειδική θήκη με πώμα, τη φαρέτρα, που χωρούσε 20 περίπου και η οποία ήταν περασμένη στον ώμο ή στη μέση. Η θήκη φύλαξης του τόξου λεγόταν γωρυτός.
Αν εξαιρέσουμε το ακόντιο, το τόξο είναι από τα αρχαιότερα όπλα, τόσο για αμυντικούς σκοπούς, όσο και για κυνηγετική χρήση. Είναι το πρώτο όπλο που έδινε τη δυνατότητα στον άνθρωπο να επιτεθεί από απόσταση μεγαλύτερη από εκείνη που καλύπτει ένα εγχειρίδιο και επομένως ήταν, μαζί με το ακόντιο, τα πρώτα εκηβόλα. Από τις αρχαιότερες αναπαράστασεις τόξων και βελών είναι εκείνες απεικονίζονται στο σπήλαιο Valltorte στην Ισπανία.
Οι μακρινοί πρόγονοι μας φαίνεται πως εξέλιξαν σταδιακά την «τεχνολογία» του τόξου κατασκευάζοντας πληθώρα σχετικών αντικειμένων, όπως βέλη, ακίδες, τόξα, φαρέτρες, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από παλαιολιθικά ευρήματα.
Στην Κίνα οι πρώτες αναφορές για τη χρήση τόξων χρονολογούνται από την εποχή της δυναστείας των Σάνγκ (18-10 αι. π.Χ.), όπου περιγράφεται το σχήμα του πολεμικού άρματος με οδηγό, ακοντιστή και τοξότη. Αργότερα εμφανίζεται και η αγωνιστική τοξοβολία σε αγώνες μεταξύ ευγενών.
Κατά τον 6ο αι. π.Χ. το τόξο εμφανίζεται στην Ιαπωνία και εξελίσσεται σε μια από τις σημαντικότερες πολεμικές τέχνες που φτάνει ως τις μέρες μας με την ονομασία Kyudo που σημαίνει «ο δρόμος του τόξου». Πρόκειται για μια από τις εσωτερικότερες προσεγγίσεις τις τοξοβολίας όπως θα δούμε στη συνέχεια, η οποία μάλιστα συνιστά έναν Δρόμο εσωτερικής ανάπτυξης.
Συνέχεια →
Περί Ανέμων και Αιόλων 